Vandaag in ‘verhalen op vrijdag’ de mooiste herinneringen aan hun tijd op de Wilhelminaschool van onze leerlingen van groep 8. Zij hebben woensdag al op een bijzondere wijze afscheid genomen en wij gaan ze enorm missen! Jongens en meisjes, bedankt voor jullie gezelligheid, positiviteit en inzet!

‘Yusuf: de waterglijbanen tijdens ons schoolreisje in Hellendoorn. We gingen met z’n allen als een slinger ervan af!

Abdi: met lasergamen op de Huttenheugte hebben we gewonnen en dat was super!

Kamil: het laatste schoolreisje naar Hellendoorn ga ik nooit vergeten, omdat het ons laatste schoolreisje was!

Amar: op een schoolreisje in Appelscha zat ik in de achtbaan en toen ging de Veiligheidsbeugel niet dicht. Dat was leuk en eng tegelijk!

Madelief: met de klas naar het strand van Schiermonnikoog was iets om nooit te vergeten!

Iftu: ik vond het schoolreisje naar Huttenheugte leuk, want toen had ik gewonnen met boogschieten!

Dewi: de klassenavond vond ik supergezellig!

Saida: de achtbaan in Hellendoorn vond ik leuk!

Mikai: ik ben blij met de vriendschappen die ik op de Wilhelminaschool heb gemaakt! ‘ Lieve groep 8, fijne vakantie en veel succes op het voortgezet onderwijs! Kom nog eens langs om te vertellen hoe het met je gaat! #jufwilhelmina #taaltopschool #taalontwikkeling #basisschool #afscheid #coevorden #juf #meester #groep8




 

Vandaag in Verhalen op vrijdag het verhaal van Miranda Oldeman-Fokkens, ouder van oud-leerlingen! Bedankt voor jouw verhaal!

‘Toen wij in 2000 in Coevorden kwamen wonen, gingen we op zoek naar een goede en betrokken school. Onze zoon zou in groep 2 komen en onze dochter was net geboren. We kregen een rondleiding en uitleg van Jan Vinckers en de klik was er direct. Mijn man en ik vonden het geweldig dat er aandacht was voor alle nationaliteiten en de daarbij behorende geloofsovertuigingen. We leven tenslotte in een multiculturele samenleving. Ook het feit dat er altijd begeleiding was voor de wat moeilijk lerende kids, maar ook voor kids die juist extra werkjes kregen omdat ze de leerstof wat te makkelijk vonden, overal was aandacht voor. Inmiddels zijn onze kids volwassen, maar mijn dank is groot voor de basis die jullie onze kids hebben gegeven. Dank jullie wel!’

 


Vandaag in ‘Verhalen op vrijdag’ het verhaal van juf Margriet Brockman die met pensioen gaat! Oh wat gaan wij je missen! Bedankt voor jouw mooie verhaal! ‘Het zit erop! Na 43 jaar neem ik afscheid van de Wilhelminaschool. Waarvan 36 /37 jaar als leerkracht. De laatste jaren als manusje van alles. Veel herinneringen verzameld. Waar moet ik beginnen?

Ik kwam van de Buitenvreeschool. Werd warm onthaald en dat is eigenlijk altijd zo gebleven. Steun aan en van elkaar. Een sterk team, in goede en in slechte tijden.

Veel zaken zijn de revue gepasseerd. Natuurlijk was daar de schoolreis naar Ameland, de Oranjefeesten en natuurlijk de geweldige sportdagen, het middaggedeelte met de leerlingen van 3 t/m 8 gemixt. Een soort zeskamp. Het winnende groepje won een slagroomtaart. We waren onze tijd ver vooruit.

Handwerklessen aan jongens en aan meisjes. Zwemlessen voor de leerlingen. Lopen naar het zwembad, herfstmarkt, meedoen als team aan het Vonktoernooi….

Veel ouders waar je altijd een beroep op kon doen. Ouderraden die altijd zeer actief en zelfstandig optraden.

Een directeur die de leerlingen, ouders en het team goed kende. Een bindende factor.

Niet te vergeten mijn geweldige samenwerking met een top duo-partner, Gé Zwols.

Toen kwam nog de verhuizing naar de Brede School.

Kortom een gouden tijd, waar ik met plezier aan terugdenk.

Er is veel veranderd. Het digitale tijdperk is ingetreden… En ook nu staan onze leerkrachten voor hun leerlingen.

Ik hoop dat de Wilhelminaschool op deze goede voet door blijft gaan. De school, de leerlingen, de ouders, de leerkrachten, ze verdienen het!!

Zegt het voort.’

                  




 


     

Vandaag in Verhalen op vrijdag, het verhaal van oud-leerling Riekje Vinckers! Prachtig! Bedankt!

‘Mijn herinnering aan de Wilhelminaschool, een opstel uit 1965 inclusief de taalfouten.

Opening nieuwe school 26 april 1965

Het begon ’s morgens al heel vroeg. Ik was tegen kwart voor zeven wakker. Vlug ging ik me aankleden, wassen en daarna ontbijten. Tegen tien over half acht ging ik de deur uit. Hilbrand was met mijn vader al naar de kar gegaan. Nu zat de poort die erop stond, tenminste iets steviger dan eerst. Al gauw moesten we de kar versieren. Zaterdag hadden we het groen er al op gedaan. We waren nog niet (lang) klaar. Marianne en Ria (Westerman) kwamen eraan. Carla (Hensbroek) was er al. We gingen nog even naar mijn huis toe. Ik heb nog niet verteld wat voor dag het was. 26 april werd onze nieuwe school geopend. We hadden alles klaar, op een ding na. De pony moest nog komen.. Om kwart voor negen kwam hij eraan. Zijn manen waren gevlochten, er hingen aan beide kanten leuke franjes. In zijn staart zat een strik. Er kwamen almeer kinderen aan. Er waren drie wagens met een pony ervoor. Tegen half tien sloot meneer Geerlings de school. Er zou een foto worden gemaakt. Nadat de school gesloten was, begon de optocht. Eerst kwamen we voor de Hervormde school langs, door de Sallandsestr. Naar de markt. Er stonden een heleboel mensen te kijken. We gingen richting de Bentheimerstr. En daarna over de brug. Het weer was wisselend. Het meest regende het. We gingen een rondje rijden en daarna terug over de brug, door de Bentheimerstraat over de markt. Gedeeltelijk langs de zijkant van het ziekenhuis. Door de Friesestraat. Een poosje later waren we bij de spoorwegovergang. Verder ging het over oude en nieuwe Tuindorp naar de nieuwe school. De school werd verbrand. Ondanks de regen brandde het als een fakkel. Meneer van Schie bood namens de oudercommissie het cadeau aan. Meneer Koek kreeg een megafoon. De school werd geopend door Boukje v. Schie. We gingen naar binnen. Daar kreeg ieder een gebakje en een beker ranja. Bij de uitgang kreeg je een tegeltje. Het was een mooi ochtend geweest. ’s Middags hadden we feest bij zaal Arends aan de markt. Het zonnetje scheen. Om kwart voor twee ging ik er heen. Algauw zag ik Marianne. Om twee uur mochten we binnen. De feestmiddag begon met een poppenkast. Van Jan Klaasen en Katrijn. Daarna buikspreken. Johnij heette de pop die aan het praten was. Het bandje begon na afloop van het buikspreken te spelen. Toen de gordijnen weer openstonden stond er een tafel en nog meer. Het goochelen begon. Later begon het bandje van drie weer te spelen. Ze speelden Let-kiss. Iedereen danste hem zelfs de juffrouws deden mee. We kregen een flesje fanta. Vlak voor de gordijnen op gingen werd nog één keer Let-kiss gespeeld. Na de pauze kregen we film. Het was erg leuk. We hebben een leuke dag gehad.  Opstel Riekje Vinckers

Bron: Jubileumboek Wilhelminaschool 1898-1998 Een van de vele verhalen en foto’s uit het boek. Prachtig om nog weer eens te lezen. Er komen veel herinneringen naar boven.’

                



 

Vandaag in ‘Verhalen op vrijdag’ het verhaal van een ouder van oud-leerlingen Erna Moossdorff. Bedankt voor jouw mooie woorden en herinneringen! ‘Ik moest er even lang over nadenken. Tis een afgesloten hoofdstuk. Dus ff flink in mijn geheugen graven.  De wilhelminaschool waar altijd mijn hart heeft gelegen. Jaren lang ben ik overblijf moeder geweest en voorzitster van de ouderraad. Jaren heb ik dat met heel veel plezier gedaan. Wat ik het allerleukste vond zijn veel dingen maar Ameland springt er toch wel uit. Wat een lol en plezier hadden we altijd met de winderige fietstochten , vaartochten , gaarkeuken ( die ik natuurlijk met alle anderen verzorgde) en de bonte avonden. Op een nacht hoorden de juffen en ik een kreet uit de meisjesslaapkamer: ‘juf, ik heb zo’n te gekke coole buikpijn!’ Wij hebben ons bescheurd van het lachen! Heel veel gezellige momenten op juffen en meesters dag , kijkavonden, schoolreisjes enz. Heel vaak was ik van de partij. Leuke herinneringen.’

               




 


Vandaag in #verhalenopvrijdag het verhaal van oud-leerling van de Wilhelminaschool, Alie Engbers! Bedankt voor jouw mooie verhaal!

‘De mooiste jaren van mijn jeugd heb ik op de Wilhelminaschool door gebracht. Vooral de schoolreisjes waren erg leuk. Spelen op het schoolplein , de gym lessen en de sportdagen. Handwerken was niet mijn beste vak. Altijd was mijn breiwerkje te strak en scheef. Maar juf Schipper was een schat. De allerliefste meester was natuurlijk meester Vinckers. Wat is de tijd toch snel gegaan. Maar ik denk met heel veel plezier terug aan de tijd op de Wilhelminaschool.’ #jufwilhelmina #basisschool #coevorden #taalontwikkeling #samen




                           

Vandaag in #verhalenopvrijdag het verhaal van Karin Berends, moeder van oud-leerlingen van de! Bedankt voor jouw verhaal!

 

‘Zelf ben ik geen leerling aan de Wilhelminaschool geweest, maar onze kinderen wel. Wat mij het meeste bij zal blijven is de enorme betrokkenheid van de leerkrachten naar alle leerlingen en ook naar de ouders. Als lid van de activiteiten & oudercommissie heb ik met veel plezier geholpen met het organiseren van allerlei activiteiten voor de kinderen. En dat waren er nogal wat!!  Daarvan was de Kerst wandeltocht door het park en de buurt met allemaal kaarsjes langs de route een topper, ondanks de enorme kou..... Maar ook de ' wereld avond' was geweldig. Kennismaken met andere culturen en gerechten, erg leuk. Maar de leukste voor mij was het meegaan als begeleider naar Ameland met groep 7 & 8. Wat was dat een feestje!’  #jufwilhelmina #basisschool #taalontwikkeling #samen


                     
 



Vandaag in ‘Verhalen op vrijdag’ de herinneringen van oud-leerling Kelly Bazuin! Bedankt dat je dit met ons wilt delen!

 

‘Mijn mooiste herinnering was dat ik altijd wel graag mocht knutselen daar kon ik altijd mijn energie wel in kwijt! Ik mocht ook wel graag buiten spelen, maar als we moesten leren kreeg ik heel vaak te horen van ‘Kelly ga nou eens bezig met je werk’ want meest van de tijd zat ik om mij heen te kijken in plaats dat ik met leren bezig was!’



 

 

 


Zowel als een leerling en juf de Wilhelminaschool mee mogen maken. Wat heb ik als kind een toffe tijd gehad. Aan de van Ewijklaan met een enorm plein en altijd wel iemand om mee te spelen! Vriendinnen voor het leven gemaakt al in de kleuterklas.

Het meest memorabele van deze tijd was mijn gebroken arm in groep 1. Wat een paniek toen ik met kruiwagen en al van de rand van de zandbak af viel. Met Juf Anita Schepers naar het ziekenhuis waar gips werd geplaatst. Ik vergeet nooit meer de mooie barbiepop die ik van haar kreeg omdat ik zo flink bleef.

 

Jaren later kwam ik als 22/23 jarige terug op de Wilhelminaschool. Eerst op invalsbasis en later als duo van Marjan Hemel. Tevens de meest memorabele persoon die aan de start van mijn carrière als juf stond. Ik heb ontzettend veel van haar mogen leren, waar ik vandaag de dag nog steeds veel aan heb tijdens mijn werkzaamheden. Mijn ontwikkeling in een vertrouwd en liefdevol team zal altijd een warme herinnering blijven. 

 

Iets wat de Wilhelminaschool maakt: een team met het hart op de juiste plaats! ️ Ik heb het geluk gehad om dit als kind en als volwassene te mogen ervaren.’

                    

 



Als ik terugdenk aan mijn basisschooltijd krijg ik allemaal leuke flashbacks! En als je eenmaal begint te denken, is het nog knap lastig om bij één herinnering te blijven…… Als eerste denk ik gelijk aan de schoolreis naar Ameland! Wat een super leuke tijd was dat! Lekker hossen op de duinen, lang opblijven, de bonte avond met mijn reclamespotje over maandverband. Heel hilarisch met 12-jarigen bij elkaar, hihi. Het douanespel spelen en proberen jouw geld zo goed mogelijk te verstoppen. Fietstocht op Ameland waarin wordt geroepen; Kijk uit, paaltje! Bam!!!!! Als gediagnosticeerde ADHD-er best lastig om je te concentreren…….

En uiteraard onze prachtige musical met meneer Drent die kwijtraakt! De schoolreiskinderen, de Goeniegoegoes, de dieren en de grappige steenstelers. Wat was dat super gaaf. Alle liedjes kan ik nog steeds uit volle borst meezingen.

Dat zijn een paar grote dingen die een kind meemaakt op school maar er zijn ook genoeg “kleine” herinneringen voor mij.  Waar je ook altijd aan terugdenkt is die ene speciale juf of meester. Iedereen heeft er wel één! Die speciale juf voor mij is; juf Margriet Brockman. Die meermaals mijn grote held is geweest op de basisschool! Dan wordt voor mij duidelijk hoe belangrijk een juf of meester is voor een kind.

Groetjes, Marloes Rhijnsburger- Schipper’

 

 
 

 


Dit schooljaar ben ik begonnen met de opleiding tot lerares basisonderwijs. Sinds oktober 2018 loop ik stage op de Wilhelminaschool in Coevorden. De Wilhelminaschool is een school waar je jezelf kunt zijn. Iedereen kent elkaar en er hangt een fijne sfeer. Op deze school ontdek je jouw talenten en die van anderen. Samenwerken, samen leren en plezier hebben met elkaar staat centraal. De school voelt voor mij erg vertrouwd en ik vind het fijn om de leerlingen les te geven. Een betere start als juf had ik mij niet kunnen wensen.’



 



vandaag in ‘Verhalen op vrijdag’ het verhaal van oud-leerling Luuk Brugging!   ‘Een mooie herinnering aan ons schoolreisje naar Ameland.  De eerste keer op een boot en dat was erg spannend en dat is goed te zien op de foto .’  Bedankt Luuk! 

 



 

Van 2000 t/m 2005 was aan de Wilhelminaschool een asielzoekersschool verbonden: Het Startblok. Hier kwamen kinderen van het AZC naartoe, maar ook kinderen die de Nederlandse taal nog niet beheersten.

 

Het volgende verhaal is van Ipek Karakoç, een leerling die eerst op Het Startblok zat, voordat ze doorstroomde naar de Wilhelminaschool! Ipek, dank je!

 

‘Hier vierden wij Kerst, dat was voor mij de allereerste keer dat ik Kerst vierde en dat was een heel speciaal moment. Op de foto kun je wel zien hoe blij ik was!’



Dit schooljaar vier ik dat ik 40 jaar mocht werken op de Wilhelminaschool. 40 jaar waarin we vele hoogtepunten hebben mogen beleven. Nooit gingen/gaan we uitdagingen uit de weg. We hebben altijd open gestaan voor ieder kind. Vol trots ben ik dan ook dat ik heb mogen bijdragen aan een bouwsteentje van elk kind dat op de Wilhelminaschool heeft gezeten of zit. Een hoogtepunt was natuurlijk de kinderreceptie van 27 juni 1986.

 

Juf Gretha werkt nog steeds op de Wilhelmina als Intern Begeleider (IB’er)! Bedankt voor jouw mooie verhaal! 

 





 

De leukste herinneringen aan de Wilhelminaschool voor mij waren:

De leuke schoolreisjes (Appelscha, Drouwenerzand), de lieve juffen en meesters die dagelijks voor een gemêleerd gezelschap hun uiterste best deden je iets te leren.

Sportdagen waren ook altijd heel gezellig. Er was ruimte om te lezen, school TV was helemaal het leukste onderdeel van de week.

 Toen Juf Schrik-Assen ging trouwen zijn we met de hele klas op haar huwelijk geweest. Alsof we allemaal “haar kinderen” waren.

 Vroeger dacht ik dat het hek om de school wel 3 meter hoog was, maar later als je ouder wordt realiseer je je dat het best een laag hek was.

Ik heb nog vaak teruggedacht aan de leuke tijd op school. Dankzij Facebook heb ik nog met heel veel klasgenoten leuk contact. En af en toe halen we nog wel eens herinneringen op.

Laatst kreeg ik nog een stukje van de Schoolkrant toegestuurd. Dat was helemaal super!

Ik heb een leuke schooltijd gehad op de Wilhelminaschool.

 

Bijgevoegd mijn foto en een stukje uit de Schoolkrant.

 

Hartelijke groet,


Erna Hegeman







 

 

 

Mijn leukste herinnering aan school was van maart 1973

Ik ging verhuizen naar Emmen en kreeg een cadeau van school omdat ik jarenlang een jongen in een rolstoel naar school bracht en weer naar huis (Erik Dijkstra R.I.P)

Het boek bevatte alle handtekeningen van alle leerkrachten en droeg de titel Dubbelstrijd om Dunja van Konsalik

 

MVG

Richard Janssen